Een paar jaar gelden moest ik van tandarts wisselen. Het wisselen van mijn melktanden is al langer geleden. Zit nu in de fase van het zorgelijk mompelen tijdens de kijksessies met de haak en scherpe prikker. Wat mij dan het meest verbaast van de persoon in de witte jas is de kreet: “het tandvlees bloedt wel snel.” Lijkt mij logisch als je erin prikt. Maar ik heb geen medische opleiding.
De tandartsstoelen zitten altijd heel comfortabel. Ze zouden zonder problemen de test voor een avondje netflixen kunnen doorstaan. Zijn in alle standen kantelbaar en ook nog voorzien van een handig bijzettafeltje voor je natje en droogje. Toch zit ik nooit op mijn gemak in die stoel. Je weet dat ieder moment het feest voorbij kan zijn en je van de hemel naar de hel gestuurd wordt met pijnscheuten die als een TGV door je hoofd denderen.
De deur van de behandelkamer ging open en iemand in een witte jas kwam binnen. Had de persoon nog nooit gezien en deed zonder eerst om zijn legitimatiebewijs of diploma’s te vragen, bij het eerste commando mijn mond wagenwijd open. Als je bewust hierover nadenkt is dit eigenlijk vreemd. Bij een collectant aan de deur vraag je veel eerder om zijn pasje van het goede doel. Maar ons brein is liever lui dan moe. Het is ook wel lekker om op de automatische piloot door het leven te gaan en logische aannames te doen.
Een IKEA boekenkast met ingebouwde autoriteit
Let maar op hoe vaak een “deskundige” op tv voor een volle boekenkast wordt gefilmd. Met al die boeken moet de persoon er wel verstand van hebben. Of een tandarts die (daar komt hij weer) in een witte jas een bepaald merk tandpasta aanprijst. Eigenlijk bijzonder dat Mark en Hugo ons niet in witte jassen op de persconferenties toespreken.
Maar dat het ook tot hilarische taferelen kan leiden zagen we onlangs gebeuren op de klimaattop in Glasgow. Alle wereldleiders waren daar present. Bij eerdere edities waren er gewelddadige protesten. Vandaar dat er enorm scherpe veiligheidseisen zijn. Een cordon van afzettingen, op iedere VIP een team van beveiligers en strenge persoons controles. Het deel van de stad waar de besprekingen plaatsvonden was een onneembare vestiging. De hele wereld kijkt immers mee. Een verantwoordelijke politie leidinggevende wil dan geen incident met een actievoerder op zijn cv bijgeschreven krijgen. Het maakt je vervolg carrière wel een stuk overzichtelijker.
Een mantelpakje voert geen actie
Stanley Milton was de eerste die hier in 1961 als experiment mee aan de slag ging. En afgelopen week zagen we dat het principe van de witte jas nog steeds actueel is. Een actievoerder was een hotel binnengeslopen dichtbij het afgezette terrein. Zij wilde haar protestbord tonen aan de leiders die het klimaat de komende jaren moeten gaan redden. Als zij in haar spijkerbroek had geprobeerd om de beveiligers te passeren, was het een kansloze missie geweest. Met het principe van autoriteit uitstralen had zij zich echter in het hotel verkleed in een net mantelpakje. En met deze nette outfit kwam zij met een smoesje makkelijk langs de bewaking. De foto van het protestbord terwijl John Kerry vlak achter haar stond, is de hele wereld over gegaan.
Dit kon alleen maar gebeuren omdat de bewaking in zijn hoofd de kortste route nam en de link “mantelpakje is geen actievoerder” legde. Heb wel een beetje medelijden met de bewaker die tijdens zijn volgende functioneringsgesprek het gevoel zal hebben dat hij in een tandartsstoel zit.
