Achter ieder mens zit een verhaal verborgen. Het is de kunst om dit te ontdekken. Onderstaand waargebeurd verhaal gaat over tijd, natuur en hoe een levensloop hierdoor werd beïnvloed. Graag neem ik u mee naar Kaap Skil, het museum van jutters & zeelui op Texel. Tijdens dit bezoek konden wij aanschuiven bij een schoolklas die uitleg kreeg van een rondleider (Piet) over het juttersvak en verhalen over de zee. Piet zag eruit zoals een jutter eruit hoort te zien met een grote witte baard. Je hoefde er niet veel moeite voor te doen om hem door een zware zuidwesterstorm over het strand van Texel te zien ploeteren met zijn onverzettelijke kop, zich voortslepend met afgebroken houten balken, scheepskisten met nog onbekende geheimzinnige inhoud en een aangespoelde wieldop. Dit alles onder het motto, je weet nooit of het ooit nog eens van pas komt. Er waren genoeg verhalen om de puber klas van de bij de leeftijd horende ongeïnteresseerdheid tot enig enthousiasme te prikkelen. Soms ontkwam ik niet aan de indruk dat verhalen grotere proporties aannamen, maar het ging met een vleugje humor en niemand neemt het een entertainer kwalijk als hij de verhalen in de loop van de tijd verder inkleurt. Piet verstond deze kunst en wist zijn publiek te boeien met alle aangespoelde attributen. Aan het eind van de lezing verraste Piet ons met een waargebeurd verhaal dat mij diep raakte. Piet was een schoolgaande jongen op Texel en liep dagelijks met zijn buurmeisje naar school. Tot zover het begin van een normale jeugd idylle. Maar het lot besliste anders, het buurmeisje verhuisde naar Duitsland en kwam alleen in de vakanties terug naar ons kust eiland. Zo ook in het noodlottige jaar dat zij met een aantal vriendinnen ging zwemmen in een zwin ¹ op het strand van Texel. Piet kwam die dag thuis van zijn werk en trof een keukentafel vol huilende vrouwen aan. Tot overmaat van ramp was het lichaam nog niet gevonden. Na een nacht zonder slaap ging de 16 jarige gebroken Piet bij het eerste ochtendgloren opnieuw zoeken aan de zuidkant van het eiland. En daar trof hij het ontzielde lichaam van zijn jeugdvriendin aan. Gedurende enkele uren hield hij de wacht bij het lichaam om het te beschermen tegen de zeemeeuwen, tot de officiële instanties hem hadden gevonden. Het verhaal gaat in enkele zinnen verder over de...